گوسفند نژاد مغانی به طور معمولی میزان باروری خوبی داشته و همچنین مقدار بره زایی آن در سال در مقایسه با سایر نژاد ها در سطح مطلوبی قرار دارد . بره های نر و ماده ی این نژاد که یکی از نژادهای اصیل گوسفندان ایرانی نیز محسوب می شود در طول دوران پرواربندی چیزی در حدود دویست تا دویست و پنجاه گرم در طول روز می باشد . به طور میانگین گوسفند مغانی بالغ می تواند در مدت زمان یکسال بین 1 تا 2.5 کیلوگرم پشم تولید کند و وزن دنبه آن نیز در حدود 5 تا 8 کیلوگرم برای میش و قوچ می باشد.

اوایل پاییز و بهار مناسب ترین فصل زایش برای گوسفندان مغانی است و درصد دوقلوزایی در بین این نژاد گوسفندی به طور میانگین 25 تا 30 درصد است . 


تمام این مزیت ها و همچنین دارا بودن پتانسیل مناسب برای تولید شیر ، گوشت و پشم باعث شده است دامداران زیادی تمایل به پرورش گوسفند مغانی داشته باشند و از آن به عنوان نژادی دو منظوره جهت تولید گوشت گوسفند و شیر استفاده کنند . 
ویژگی های ظاهری گوسفند مغانی عبارتند از : 

بره در بدو تولد قهوه‌ای - در دوران بلوغ به رنگ شکری یا نخودی
رنگ این نژاد متنوع بوده که بهترین رنگ آن شکری سفید میباشد.
 معمولا دامداران رنگ زرد و سفید را بیشتر ترجیح ‌می‌دهند. گردن این گوسفند متوسط با رشد مناسب و عضلانی، شانه با رشد متوسط، عضلات پشت مستقیم، مسطح و عریض، ران عضلانی و اعضاء نسبت ‌به جثه دام کوچک، ولی ظریف و مقاوم می‌باشند.
پوره گرد و حیوان بدون شاخ است.

گوسفند مغانی

جهت آشنایی بیشتر با انواع نژاد گوسفند زنده این سری مقالات را می توانید مشاهده کنید. 


متوسط وزن بره مغانی در بدو تولد حدود 4 تا 5 کیلوگرم بوده و وزن پایان شش ماهگی آنها نیز 30 تا 35 کیلوگرم خواهد بود . در صورت تغذیه و رسیدگی صحیح گوسفندان مغانی برای کار پرواربندی بسیار عالی هستند و قابلیت رقابت با دیگر نژادهای همچون شال ، افشاری ، سنگسر و ... را دارند . 

اگر به دنبال یافتن آموزش های برای ورود به شغل دامپروری هستید ، با کلیک کردن می توانید به بهترین آموزش موجود دست پیدا کنید . 

 

استان های اردبیل و بخش های از آذربایجان شرقی محل اصلی پرورش گوسفند مغانی در کشور می باشند .