رفتار پاسخی است به شخص پیرامون و شرایط آن. درک رفتار گوسفند برای ساختن پرورش و رسیدگی به گوسفندان برای هر دو گوسفند و چوپان ضروری است. همچنین این عقیده را رد می کند که گوسفند یک حیوان احمق است.
رفتار گله
گوسفندها بیشتر به خاطر گله های قوی (گله دار شدن) و به دنبال غریزه شناخته می شوند. آنها از آنچه آنها را وحشت می زند فرار می کنند و برای محافظت در گروه های بزرگی به هم می پیوندند. این تنها محافظت آنها از شکارچیان است. امنیت در گروه است. انتخاب یک گوسفند از یک گروه برای یک شکارچی دشوارتر از آن است که پس از چند ولگرد حرکت کند. غریزه گله بر اساس نژاد متفاوت است ، با نژادهای پشمی پشیمان ترین طعم دهنده است. این غریزه بزرگ گله ای است که به یک شخص امکان می دهد مواظب بسیاری از گوسفندان باشد
وقتی یکی گوسفند حرکت می کند ، بقیه دنبال می شوند ، حتی اگر به نظر ایده خوبی نیست. غریزه گله و پیروی گوسفندها چنان قوی است که باعث مرگ 400 گوسفند در سال 2006 در شرق ترکیه شد. گوسفندها پس از آنکه یکی از گوسفندها سعی در عبور از یک دره عمیق 15 متری را داشتند ، جان خود را از دست دادند و بقیه گله ها به دنبال آن رفتند.
حتی از بدو تولد ، بره ها یاد می گیرند که اعضای بزرگتر گله را دنبال کنند. میش ها بره های خود را تشویق به پیروی می کنند. اعضای غالب گله معمولاً رهبری می کنند و متعاقباً مطیع آنها هستند. اگر قوچ در گله باشد ، او معمولاً هدایت می شود
رفتارهای اجتماعی
گوسفند حیوان بسیار اجتماعی است. در شرایط چرا ، آنها باید گوسفندان دیگر را ببینند. در حقیقت ، اطمینان از اینکه گوسفندها همیشه ارتباط بصری با سایر گوسفندان دارند ، از استرس اضافی هنگام جابجایی ، دست زدن به کار یا مسکن آنها جلوگیری می کند. به گفته رفتارگرایان حیوانات ، گروهی از پنج گوسفند معمولاً برای گوسفندان لازم است تا رفتار عادی خود را نشان دهند. اگر از بقیه گله ها جدا شود ، یک گوسفند بسیار آشفته می شود.
علاوه بر خدمت به عنوان مکانیسم محافظت در برابر شکارچیان ، این غریزه گله و دنبال کننده به انسان این امکان را می دهد تا از تعداد زیادی گوسفند مراقبت کنند. این حرکت و رانندگی را آسانتر می کند و یک سگ نگهبان را قادر می سازد از یک گله بزرگ محافظت کند. اهلی کردن و هزاران نسل از تماس انسان باعث تقویت این صفت در گوسفندان شده است.
اهلی کردن نیز طبیعت غیر تهاجمی و مطیع گوسفندان را مورد علاقه خود قرار داده است و مراقبت از گوسفندان را به ویژه زنان و کودکان آسانتر می کند. گوسفندها یکی از اولین حیواناتی بودند که اهلی شده اند و کاملاً اهلی شده اند. تردید در صورت وجود خطر درنده می تواند در طبیعت زنده بماند
احساسات ابزاری است که حیوانات برای تعامل با محیط خود از آنها استفاده می کنند. گوسفند و حیوانات دیگر دارای پنج حس اساسی هستند: بینایی ، صدا ، بو ، بو و مزه. به عنوان یک حیوان طعمه ، گوسفندان باید حسی عالی داشته باشند تا از بقای آنها اطمینان حاصل شود.
منظره
گوسفندان به دید آنها به شدت وابسته هستند. دانشمندان رفتار گمانه زنی می کنند که قرار گرفتن و ساختار چشم گوسفندان به دلیل تعیین طبیعت گوسفندان به عنوان حیوان طعمه است. گوسفند ها یک مردمک بسیار بزرگ دارند که به شکل مستطیل شکل است. خط چشم بیشتر در کنار سر قرار می گیرد که بینایی بسیار وسیع تری به گوسفندان می دهد. تنها با حرکات جزئی سر ، گوسفندان قادرند محیط اطراف خود را اسکن کنند. زمینه بینایی آنها بسته به میزان پشم صورت آنها از 191 تا 306 درجه است.
از طرف دیگر ، گوسفندان درک عمق ضعیفی دارند (بینایی سه بعدی) ، به ویژه اگر آنها با سر خود به سمت بالا حرکت کنند. به همین دلیل است که اغلب آنها از بررسی دقیق تر چیزی متوقف می شوند. گوسفندان در انتخاب جزئیات کوچک مانند فضای باز ایجاد شده توسط یک دروازه تا حدی باز مشکل دارند. آنها تمایل دارند که از سایه ها و تضادهای تند بین نور و تاریکی خودداری کنند. آنها تمایلی به رفتن به جایی ندارند که نمی توانند ببینند.
سالهاست که اعتقاد بر این بود که گوسفند و سایر دامها نمی توانند رنگ را درک کنند. از آن زمان ثابت شده است که دامها مخروطهای لازم برای دید رنگ را در خود دارند. تحقیقات نشان داده است که دامها می توانند بین رنگ ها تمایز قایل شوند ، اگرچه درک رنگ آنها نیست
شنوایی
گوسفندها شنوایی عالی دارند. آنها می توانند صدا را با گوش خود تقویت و نشان دهند. در حقیقت ، صدا در هر گوش و زمان دیگری به گوش می رسد. گوسفندان از صداهای بلند ناگهانی ، مانند فریاد زدن یا پارس زدن ، وحشت دارند. در پاسخ به صداهای بلند و دیگر صداهای غیر طبیعی ، گوسفندان عصبی می شوند و رسیدگی به آنها دشوارتر می شود. این به دلیل آزاد شدن هورمونهای مرتبط با استرس است. برای به حداقل رساندن استرس ، اداره کننده باید با صدای آرام و آرام صحبت کند. گوسفندها را نباید در حضور سگهای پارس کار کرد.
بو
گوسفندها حس بویایی عالی دارند. سیستم بویایی آنها از انسان بسیار پیشرفته است. گوسفندان می دانند که شکارچیان بو چگونه می کنند. بوی به قوچها کمک می کند تا میش ها را در گرما پیدا کنند. این کمک می کند تا میش ها در بره های خود را پیدا کنند. گوسفندان از حس بویایی برای یافتن آب و تشخیص تفاوت در گیاهان خوراک و مرتع استفاده می کنند. گوسفندان بیشتر از باد به سمت باد حرکت می کنند ، بنابراین می توانند از حس بویایی خود استفاده کنند.
دست زدن به
از آنجایی که بیشتر بدن آنها پوشیده از پشم یا موهای درشت است ، فقط لب و دهان گوسفند (و شاید گوش) خود را به خوبی به احساس رفتار وام می دهد. به همین دلیل باید سیمهای برقی روی حصار در ارتفاع بینی گوسفندها قرار بگیرند. حس لامسه در تعامل بین حیوانات اهمیت دارد. بره ها به دنبال تماس بدنی با مادران خود هستند. میشها از بسیاری جهات به این رفتار لمس کننده پاسخ می دهند (مثلاً شیر خشک). گروه هایی از حیواناتی که ارتباط بدن دارند آرام تر می شوند.
مزه
گوسفندها توانایی تمایز خوراک را دارند و طعم ممکن است در این رفتار نقش داشته باشد. هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد گوسفندان می توانند در صورت تهیه انواع خوراک در بین غذای خود تعادل برقرار کنند. با این حال ، آنها ممکن است قادر به جستجوی گیاهانی باشند که باعث می شود احساس بهتری داشته باشند.
رفتار عادی گوسفند
تغییر در رفتار طبیعی می تواند نشانه اولیه بیماری در گوسفندان باشد. بارزترین نمونه این امر به طبیعی ترین غریزه رفتاری گوسفندان ، غریزه گله مند آنها مربوط می شود. گوسفند یا بره ای که از بقیه گله ها جدا شده باشد ، احتمالاً علائم اولیه بیماری را نشان می دهد (مگر آنکه گم شود). حتی آخرین گوسفندان از طریق دروازه نیز باید مشکوک باشند که احساس خوبی ندارند ، به خصوص اگر معمولاً یکی از اولین ها باشد.
اشتها، میل
اشتها یکی دیگر از شاخص های مهم سلامتی است. گوسفند سالم رفتار عادتی و جویدن گربه را نشان می دهد. آنها هر روز چند ساعت پوست خود را می جوند. گوسفندان سالم مشتاق غذا خوردن هستند. آنها تقریباً همیشه گرسنه هستند. اگر اجازه دهیم آنها پرخوری می کنند. گوسفند در انتظار پیش بینی تغذیه می شود و به سرعت به منطقه تغذیه نزدیک می شود.
عدم اشتها احتمالاً شایعترین علامتی است که توسط یک گوسفند بیمار به نمایش گذاشته شده است. در عین حال ، غذا یک انگیزه عالی است. در کنار یک سگ گله دار خوب ، یک سطل غلات معمولاً بهترین روش برای جمع آوری و جابجایی گوسفند است. تغذیه تکمیلی باعث می شود گوسفندان دوستانه تر و کمتر مورد آزار مردم قرار بگیرند.
گوسفندها حدود پانزده درصد از وقت خود را صرف خوابیدن می کنند ، اما ممکن است در مواقع دیگر دراز بکشند و استراحت کنند. با بالا آمدن ، غالباً دچار نقص و کشش می شوند. گوسفندی که تمایلی به برخاستن ندارد احتمالاً درد دارد. گوسفند مدت زیادی طول می کشد تا دراز بکشد احتمالاً درد دارد. گوسفندی که نتواند استراحت کند ، تحت استرس است. سنگ زنی دندان ها یکی دیگر از علائم متداول درد گوسفند است.
بره های بازیگوش
بره های سالم به طور مکرر پرستار ، یک تا دو بار در ساعت در طی چند هفته اول. بره ای که تمام وقت خونریزی می کند ، احتمالاً گرسنه است و به اندازه ی کافی غذا نمی خورد. یک بره سالم معمولاً هنگام بلند شدن کشش می یابد. برعکس ، بره های ناسالم یا گرسنه ، غالباً دست نخورده ایستاده اند. بره های سالم روزانه 8 تا 12 ساعت می خوابند. در هنگام چرت زدن ، آنها به دنبال مادران خود می روند و تا حد ممکن به او می خوابند.
بره های سالم معمولاً بسیار فعال هستند. بازی گروهی بسیار متداول است. بره ها عاشق صعود هستند. آنها به طور طبیعی از محیط اطراف خود کنجکاو هستند. در صورت وجود خطرات ، این کنجکاوی می تواند منجر به تصادفات حیاط حیاط شود. هرچه بره ها پیرتر می شوند ، وقت کمتری را با مادران خود و بیشتر با همسالان خود می گذرانند. آنها زمان بیشتری را برای صرف غذا صرف می کنند. بازی پس از حدود چهار ماه از بین می رود.
مراقب قوچ ها باشید
در حالی که گوسفندان عموما موجودات مستعد و غیر پرخاشگرانه هستند ، لزوماً این مورد در مورد قوچ (نر سالم) به ویژه در فصل پرورش (خندق) اتفاق نمی افتد. قوچ می تواند بسیار پرخاشگر باشد و شناخته شده است که باعث صدمات جدی ، حتی مرگ برای افراد می شود. به قوچ هرگز نباید اعتماد کرد ، حتی اگر دوستانه باشد یا به عنوان حیوان خانگی پرورش داده شود. مهم است که همیشه بدانید که قوچ کجاست و هرگز به او پشتی نکنید. کودکان و افراد مسن باید دسترسی ویژه به قوچ ها ، به ویژه در فصل پرورش ، محدود شوند. از آنجا که مدیریت یک قوچ تهاجمی می تواند مشکل باشد ، قوچ های بیش از حد تهاجمی باید از بین بروند.
قلاب زدن سر هم یک رفتار طبیعی و آموخته در گوسفند است. ضربات کلاسیک سر در میان قوچ ها در فصل پرسه زدن بالاترین است که قبل از شروع گرما در میش ها انجام می شود. این راهی است که قوچ ها برای فصل زاد و ولد شکل بدنی بدست آورند و سلسله مراتب تسلط را برپا کنند (یا دوباره برقرار کنند). برای جلوگیری از سرخوردن ، باید از خوردن و خراشیدن قوچ روی سر خودداری کنید. در غیر این صورت ، قوچ ممکن است این را یک چالش یا یک رفتار پرخاشگرانه تلقی کند. به طور کلی ، قوچ شما را جزئی از گله می داند و می خواهد بر شما مسلط شود.
تنها زمانی که میش ها ممکن است رفتار پرخاشگرانه نشان دهند ، پس از بره زدن است - برای محافظت از جوان خود.
